terug"Wij werden benaderd door Herman Simmelink en Frans ter Bogt, van het project' Samen voor de Patrijs ', en hebben direct toegezegd om mee te doen', vertelt Bertus Oldenhave. 'Als boer heb je er niet veel werk mee en je krijgt een vergoeding. Je ploegt het land om en de medewerkers van het project zaaien het in met graan en bloemen, zodat er kruidenrijke akkerranden ontstaan. In het eerste jaar zaten er directe patrijzen in. Het tweede jaar viel het wat tegen door de droogte en afgelopen jaar was er een nest met maar liefst 17 jongen. Samen liepen ze hier over het erf. Een prachtig gezicht.
Het succes van Lidy en Bertus is in de hele Achterhoek waar te nemen. Frans ter Bogt is er erg enthousiast over. 'De kruidenrijke akkerranden zijn niet alleen aantrekkelijk voor de patrijs. Ook de geelgors, de groenling en de putter zien we steeds vaker en de hoeveelheid insecten neemt toe. Inmiddels zijn er in heel Nederland projecten en starten er nog geen 15. Een enorm succes dat inmiddels zelfs naar Duitsland is overgewaaid. Wij zijn voortdurend op pad om presentaties te geven. Ondertussen proberen we het project verder te verbeteren. We experimenteren op dit moment met winterrogge, zodat er ook in het voorjaar iets op de akkers blijft staan. Daarmee gaat bovendien de organische stof in de bodem omhoog, wat weer goed is voor het bodemleven. Door het project neemt de biodiversiteit in de breedte toe. We zien namelijk ook veel meer insecten,
Zuinig zijn op de natuur
Voor Lidy en Bertus blijft het niet alleen bij de zorg voor de patrijs. Op hun boerderij met Lakenvelders, 6 ha maïs, een minicamping en bed & breakfast is ook plek voor kerkuilen, steenuilen en zwaluwen. Samen met hun gasten genieten ze erg van de natuur. Bertus: 'Naarmate ik ouder word, heb ik er steeds meer waardering voor. Steeds vaker zet ik bewust de trekker stil en geniet ik van alles om mij heen. 'Het liefst zou Bertus de maïs in ruilen voor het verbouwen van veldbonen of luzerne. Bertus: 'Voor de bodem zou het beter zijn en het kan de soja vervangen die nu nog geïmporteerd wordt. Zodra er een goed afzetkanaal voor is, ga ik de mogelijkheden onderzoeken. Gelukkig zien meer boeren dat we zuinig moeten zijn op de natuur en het land niet te veel moeten bemesten. Mijn motto is: 'alleen doen wat nodig is en verder afblijven.
Een verhaal uit het project Stoere Boeren
Bron: NMG
(foto's Annemieke Kok)